بسي رنج بردم در اين سال سي

عجم زنده كردم بدين پارسي

درود به تو ای کوروش بزرگ؛شاه بزرگ؛پسر کمبوجیه؛پسر آتوسا؛پدیدآورنده چادر و روپوش مردان؛پدیدآورنده سهم آدمیان؛اولین شاهی که برده داری را جرم دانست؛ای کسی که تمام مصر باستان را با سپر و زره روی سینه اش و بدون جنگ و خونریزی گشود؛و...
من وهمه ی پسران ودخترانت می دانیم زمانیکه اعراب گوشت سوسمار می خوردند و چرانیدن و قربانی کردن شتر را نمی دانستند تو کتاب سنگی 4000 خطی درباره ی تاکتیک های اسب سواری در میدان جنگ و استفاده از اسب در برابر پیاده نظام نوشتی...
زمانیکه اعراب چادر برپا کردن نمی دانستند تو کاخی با 1000 ستون سنگی ساختی...
پس ای پسر آتوسا و کمبوجیه و ای برادر زاده ی بردیای ناکام؛پسران و دخترانت را نزد یزدان پاک سفارش کن...
×دوستای گلم یه چیز درباره ی متن بالا بگم که هیچ کلمه ی ع-ر-ب-ی توش نیست×
بدرود

سلامتی اونایی که ایرانین ولی فقط مسلمون نیستن
و به همین دلیل بهشون عنگ کافر بودن و اجنبی بودن میزنن...
خداییش این رسمش نیست..
.
.
فردای محشر کی می خواد جواب اینا رو جلوی خدا بده؟؟
کی تحمل چوب خدا رو داره؟؟
کی تو آتیش جهنم خدا تاب سوختن داره؟؟
من که ندارم.....

7 مرداد جشن مردادگان مبارك باد بر تو اي جوان آريايي

در گاهشماری زرتشتیان هر سال دوازده ماه سی روزه دارد و یک پنج روز که به او پنجه می گویند.هر کدام از روز های ماه نامی دارند که در این بین نامهای دوازده ماه نیز وجود دارد مانند فروردین،خرداد،بهمن و ... هر گاه نام روز با نام ماه یکی شود ایرانیان آن روز را جشن می گیرند.روز هفتم هر ماه مرداد نام دارد.جشن مردادگان در روز هفتم مرداد ماه و به مناسبت همنام شدن روز و ماه برگزار می شود.به دليل سی و یک روزه بودن بعضی از ماه ها در گاهشماری خورشیدی روز هفتم مرداد ماه یا همان مردادگان با سوم مرداد برابر می شود.

نام مرداد در اصل «اَمِـرِتات» و بعدها «اَمُـرداد» شد، اما بیش از هزار سال است كه در ادبیات فارسی (و از جمله در شاهنامه فردوسی) بگونه «مُـرداد» بكار رفته و شناخته شده است و كاربرد آن به همین گونه اشتباه نمی‌باشد. اصرار در نگارش آن به گونه «اَمرداد» لازم بنظر نمی‌رسد؛ چرا كه در اینصورت می‌بایست در نگارش بسیاری دیگر از نام‌های متداول در زبان فارسی مانند بهمن و اسفند نیز تجدیدنظر كرد و این شیوه موجب گسستگی تاریخی زبان فارسی می‌شود.

  هفتم مرداد/ مرداد روز   جشن «مردادگان» جشنی در ستایش و گرامیداشت «مُرداد» (در اوستایی «اَمِـرِتات»، در پهلوی «اَمُـرداد») به معنای بی‌مرگی و جاودانگی است. همچنین مرداد نام یكی از اَمْشاسْپَندان در باورهای ایرانی است که نگاهبان گیاهان و رستنی‌ها بشمار می‌رود.

  ابوریحان در آثارالباقیه می نویسد:"امرداد روز، روز هفتم ماه امرداد است و آنروز بواسطه اتفاق افتادن دو نام روز و ماه با هم جشن می گرفتند،معنای امرداد آنست که مرگ و نیستی نداشته باشد.امرداد فرشته ایست که بحفظ گیتی و تربیت غذاها و دواها که اصل آن نباتات است و زائل کننده گرسنگی و ضرر و امراض می باشد موکل است."

نوشته ای دیگر در مورد جشن مردادگان

نام كامل اين مناسبت جشن مردادگان يا نيلوفر روز هفتم ماه مرداد هر ساله برگزار مي شود ، دليل برپايي اين مناسبت در مرداد ماه ايجاد نوعي حس ملي ميهني در زمان ايران باستان بوده هست . مرداد روز در مرداد ماه كه روز هفتم است، جشن امرداد مي باشد. اين جشن متعلق به امشاسپند امرتات يا امرداد كه مظهر جاوداني و تندرستي و دير زيستن است. فرشته امشاسپندان نماينده آخرين مرتبه كمالاتست. صفات پاك فرشته امرداد و توجه او نسبت به آبادي زمين و پاكي و نظافت به طور مشروح بيان شد نظريه جهان صفات پسنديده است كه ايرانيان اين روز را جشن مي گرفتند و به شادي مي پرداختند و خود را براي پيروي از فرشته مذكور آماده مي ساختند. در آيين زرتشت، خرداد و مرداد امشاسپندان دركمال و دوام درجهان مينوي و پرستاران آب و گياه درجهان خاكي، ‌همواره دركنارهم جاي دارند. به رغم نقش اين دو، در قانون كمال و تداوم در تكامل و همچنين برخلاف نقششان در پرستاري از آب و گياه، كم تر ازهر امشاسپندي ازآن ها يادشده است . متاسفانه دانش ما در رابطه با مردادگان بسيار ناچيز است

ساخت پرسپوليس 120 سال طول كشيد: (( البته من فكر مي كنم اگر امروز ميخواستند آن را بسازند بيشتر طول ميكشيد.))

وقتي داريوش بزرگ پرسپوليس را مي ساخت تعداد زيادي از معماران ، هنرمندان ، كارگران و مهندسان در ساخت اين بناي با شكوه شركت داشتند. جالب آنكه زنان ايراني بخش بزرگي از اين گروه را تشكيل مي دادند. همه افرادي كه در ساخت اين بنا شركت داشتند از بيمه كار گري بر خوردار بودند و در صورت بروز اتفاقي نا گوار از آنها و خانواده شان حمايت ميشد. همه زناني كه تحت استخدام حكومت ايران بودند حق مرخصي بارداري داشتند. ((قوانيني كه دولتهاي اروپايي امروز خيلي به اجراي آنها ميبالند.))

حتي در آن زمان اتحاديه اي مثل اصناف كارگري امروز وجود داشت كه پيگير حقوق و وضعيت كارگران بود. داريوش در هر سال براي ادامه عمليات ساخت پرسپوليس بيش از نيم ميليون سكه طلا مزد به كارگران ميداد كه به گفته مورخان پرسپوليس از اين جهت گرانترين بناي دوران باستان است. بله داريوش بزرگ جاده ابريشم را هم همين طور با پول و پرداخت دستمزد مناسب به كارگران ساخت ، جاده اي كه اروپاي امروز را به چين متصل مي كرد و براي قرنها بزرگترين جاده تجاري و مسافري بود.همه اينها هم در زماني اتفاق مي افتاد كه فراعنه مصر انسانها را به عنوان برده با زنجير در آفتاب سوزان ميبستند و از آنها بيگاري مي كشيدند و بر سر آنها شلاق ميزدند.

روش هاي مختلفي براي چند برابر كردن ثروت وجود دارد. خريد و فروش خانه و زمين يا سرمايه گذاري در بورس از جمله اين روشها هستند. داشتن پدر ثروتمند هم يكي از بي دردسر ترين اين روشهاست.

روشهاي ديگري هم وجود دارد كه خودمان ميدانيم اما به شما نميگوييم چون اگر بگوييم به قول بچه ها دست زياد ميشود و نانمان را آجر ميكنيد.

اما كوروش كبير هم روش خودش را داشت. روايت است كه اين پادشاه هميشه پيروز، پس از هر فتحي تمام غنايم جنگي رابين سربازانش تقسيم ميكرد و چيزي براي خودش بر نمي داشت. ميگويند پيش از آنكه رابطه دوستانه او و كرزوس ، پادشاه ليدي به خصومت و جنگ بيانجامد يك بار كرزوس از او پرسيد: ((چرا از غنيمتهاي جنگي چيزي براي خود بر نمي داري و همه را به سربازانت ميبخشي؟))

كوروش كبير در پاسخ سوال كرد : ((اگر همه غنيمتهاي جنگي را براي خود نگه ميداشتم، اكنون دارايي من چقدر بود؟))

كرزوس پس از كمي فكر كردن عددي بسيار بزرگ به زبان آورد و گفت فلان قدر. كوروش كبير چند جارچي و سرباز را خبر كرد و به آنها گفت در شهر جار بزنند كه كوروش براي كاري به مقداري پول و طلا نياز دارد. پس از اينكه سربازان كمك هاي مردم را جمع كردند آنها را شماردند و كرزوس با تعجب ديد ازرش آنها بيشتر از چيزي بود كه او تخمين زده بود. كوروش كبير به او گفت: (( ثروت من اين است. اگر آن را نزد خود نگه مي داشتم، هميشه بايد نگران مواظبت از آن بودم . اما حالا پيش مردم است و من خيالم راحت.))

بله اين جور آدمي بود كوروش.

قرآن !‌ من شرمنده توام اگر به یک فستیوال مبدل شده ای حفظ کردن تو با شماره صفحه ، خواندن تو آز آخر به اول ،‌یک معرفت است یا یک رکورد گیری؟ ای کاش آنان که تو را حفظ کرده اند ،‌حفظ کنی ، تا این چنین تو را اسباب مسابقات هوش نکنند .